INTERNETBASE - عملگرهاي رابطه اي

اين عملگرها تعيين كننده رابطه ها بين يك عملوند با عملوند ديگر هستند. بطور
مشخص ، آنها تساوي يا ترتيب بندي (ordering) را معين ميكنند. عملگرهاي رابطه اي
را در زير نشان داده ايم :
نتيجه آن عملگر

مساوي با ==
نامساوي با !=
>بزرگتر از
<كوچكتر از
بزرگتر از يا مساوي با = >
كوچكتر از يا مساوي با = <

حاصل اين عمليات يك مقدار boolean است . از عملگرهاي رابطه اي بخصوص در
عباراتي كه دستور if و انواع دستورات حلقه اي را كنترل مي كنند ، زياد استفاده
مي شوند .
هر نوعي در جاوا شامل اعداد صحيح ، ارقام اعشاري ، كاراكترها و عبارات بولي
را مي توان بوسيله آزمون تساوي == و آزمون عدم تساوي != مقايسه نمود . دقت
نماييد كه در جاوا ( نظير Cو C++و ) تساوي توسط دو علامت تساوي و نه يك علامت
نشان داده مي شود . ( بياد آوريد كه علامت تكي تساوي يك عملگر انتساب است . )
عملگرهاي ترتيب بندي فقط براي مقايسه انواع عددي بكار مي روند . يعني فقط
عملوندهاي اعداد صحيح ، اعداد اعشاري و كاراكترها را مي توان مقايسه نمود و
و تعيين كرد كه كداميك از ديگري بزرگتر يا كوچكتر است .
گفتيم كه نتيجه توليد شده توسط يك عملگر رابطه اي ، يك مقدار boolean است .
بعنوان مثال ، كد قطعه اي زير كاملا" معتبر است :

+ int a = 4;
+ int b = 1;
+ boolean c = a < b;

در اين حالت ، جواب b اگر سابق برنامه نويسي C++/C داريد ، به نكته زير توجه نماييد . در C++/C
اين نوع از دستورات بسيار رايج است .

+ int done;
+ //...
+ if(!done ... )// Valid in C/C++
+ if(done ... )// but not in Java.

در جاوا ، آن دستورات بايد بصورت زير دوباره نويسي شوند :

+ if(done == 0 ... )// This is Java-style.
+ if(done != 0... )

علت آن است كه در جاوا صحيح و ناصحيح (true and false) مشابه C++/C تعريف
نشده است . در C++/C صحيح هر مقدار غير صفر و ناصحيح معادل صفر است . در جاوا true
و falseو مقادير غيرعادي هستند كه ربطي با صفر يا غيرصفر ندارند. بنابراين
براي آزمون صفر و غير صفر، بايد بطور صريح يك يا چند عملگر رابطه اي را استخدام